ស៊ីវ អេង៖ ខ្មែរក្រហមបម្រុងយកខ្ញុំទៅវាយចោលចំនួនពីរលើក
ស៊ីវ អេង[1] ភេទស្រី អាយុ៧០ឆ្នាំ មានទីកន្លែងកំណើតនៅភូមិស្ដុកជ្រៃ ឃុំតាំងសំរោង ស្រុកត្រពាំងក្រឡឹង ខេត្ដកំពង់ស្ពឺ។ បច្ចុប្បន្នរស់នៅស្រុកអន្លង់វែង ខេត្ដឧត្ដរមានជ័យ។ ស៊ីវ អេង បាននិយាយថា៖ «នៅពេលនឹកឃើញពីរបបខ្មែរក្រហម ខ្ញុំដឹងត្រឹមថាវាមានការលំបាក និងជួបប្រទះការអត់ឃ្លានខ្លាំង។ ទ្រព្យសម្បត្ដិក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំដែលខិតខំកសាងតាំងពីជំនាន់សង្គម រាស្រ្ដនិយម ត្រូវបានរឹបអូសទាំងស្រុងដាក់ក្នុងសហករណ៍ខ្មែរក្រហម ហើយអ្វីដែលខ្ញុំទទួលបាន គឺកម្លាំងដើម្បីធ្វើការងាររួម។ នៅក្នុងជំនាន់ខ្មែរក្រហមខ្ញុំនៅសល់តែបាតដៃទទេប៉ុណ្ណោះ ហើយខ្ញុំគ្មានអ្វីដែលត្រូវសោកស្ដាយ ឬខឹងនឹងខ្មែរក្រហមដែរ។ កាលពីកុមារភាពខ្ញុំធ្វើស្រែចម្ការជាមួយឪពុកម្ដាយ។...
ញឹម សឿន៖ ពេទ្យកងទ័ព
ញឹម សឿន[1] អាយុ៥៨ឆ្នាំ មានទីលំនៅកំណើតនៅភូមិដូនចិន ឃុំបុស្សខ្នុរ ស្រុកចំការលើ ខេត្តកំពង់ចាម។ បច្ចុប្បន្ន សឿន រស់នៅភូមិស្វាយចេក ឃុំថ្លាត ស្រុកអន្លង់វែង ខេត្តឧត្តរមានជ័យ។ សឿន បាននិយាយអំពីបទពិសោធន៍ជីវិតឆ្លងកាត់របបខ្មែរក្រហមថា៖ «ខ្ញុំធ្លាប់បានរៀនសូត្រនៅត្រឹមថ្នាក់ទី៥ នៅក្នុងខេត្តកំពង់ចាម។ ខ្ញុំមានបងប្អូនបង្កើតចំនួនបីនាក់ ហើយប្អូនទាំងពីរនាក់បានស្លាប់ដោយសារជំងឺ។ នៅពេល លន់ នល់ ធ្វើរដ្ឋប្រហារនៅថ្ងៃទី១៨ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៧០...
ស៊ុត ពិល៖ យើងអាចរកយុត្ដិធម៌បានលុះត្រាតែប្រទេសយើងមានសន្ដិភាព
ស៊ុត ពិល[1] កើតក្នុងឆ្នាំ១៩៤៩ ក្នុងភូមិរំដេង ឃុំខ្នារពោធិ៍ ស្រុកសូទ្រនិគម ខេត្ដសៀមរាប។ បច្ចុប្បន្នរស់នៅក្នុងភូមិទួលសាលា ស្រុកអន្លង់វែង ខេត្ដឧត្ដរមានជ័យ។ ស៊ុត ពិល និយាយថា៖ “នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម ខ្ញុំបានឃើញស្ថានភាពរស់នៅមួយដ៏សែនលំបាក។ នៅចន្លោះឆ្នាំ១៩៧២-១៩៧៣ ខ្មែរក្រហមដាក់ឲ្យខ្ញុំរស់នៅក្នុងកងចល័ត។ បន្ទាប់មកនៅចន្លោះឆ្នាំ១៩៧៤-១៩៧៥ ខ្ញុំផ្លាស់ពីកងចល័តទៅធ្វើជាអ្នកឡើងត្នោត ដើម្បីផលិតស្ករក្នុងសហករណ៍។ ខ្ញុំបានធ្វើការងារនេះរហូតដល់កងទ័ពវៀតណាមវាយចូលមកប្រទេសកម្ពុជា ហើយសហករណ៍ខ្មែរក្រហមត្រូវបានរំសាយនៅឆ្នាំ១៩៧៩។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំបានបន្ដរស់នៅក្នុងភូមិកំណើតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់កងទ័ពវៀតណាម។ នៅជំនាន់ខ្មែរក្រហម...