Tag: អត្ថបទប្រចាំសប្តាហ៍ទី​ ៣២

ចាន់ រតនា ៖ ជាប់ជាជនសង្ស័យ ព្រោះថ្នាក់ដឹកនាំត្រូវបានចោទប្រកាន់ក្បត់

នៅឆ្នាំ១៩៧៥ តា ហង្ស​​ ដែលជាប្រធានកងវរសេនាធំត្រូវបានអង្គការចោទប្រកាន់ថាក្បត់ ព្រោះបានលាក់កម្លាំងជាច្រើននៅក្នុងព្រៃ។ បន្ទាប់ពីអង្គការចាប់ខ្លួន តា ហង្ស បានប្រហែលកន្លះខែ រតនា និងកងទ័ពផ្សេងទៀត ត្រូវបានជាប់ជាជនសង្ស័យ​ និងបម្រុងដឹកបញ្ជូនយកទៅសម្លាប់។ រតនា បាននិយាយរៀបរាប់ពីរឿងរ៉ាវដូចខាងក្រោម៖ ចាន់ រតនា[1] ភេទប្រុស អាយុ៦៩ឆ្នាំ​ ស​ព្វថ្ងៃប្រកបរបរធ្វើស្រែ។ រតនា មានស្រុកកំណើតនៅភូមិបឹង ឃុំរអាង ស្រុកសង្គមថ្មី ខេត្តព្រះវិហារ។...

អង្គការជាទី១

នៅឆ្នាំ១៩៧៧ អង្គការរៀបការ ឲ្យ ប៊ុនថេង ជាមួយឈ្មោះ ចាន់ អឿន។ មុនថ្ងៃរៀបការមួយថ្ងៃ អង្គការ បានផ្ដល់ដំណឹងឲ្យ ប៊ុនថេង ត្រៀមខ្លួន។ ពេលនោះ ប៊ុនថេង បានប្រាប់អង្គការថាចាំសួរឪពុកម្ដាយសិនប៉ុន្តែអង្គការ​បានតបថា ឪពុកម្ដាយជាទី២ អង្គការជាទី១។ ខាងក្រោមនេះជាសេចក្ដីសង្ខេបរបស់ប៊ុនថេង៖ អ៊ុន ប៊ុនថេង[1]  ភេទប្រុស  អាយុ៧១ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតភូមិជាំម្អោរ ឃុំមេមត់ ស្រុកមេមត់...

អ៊ើ ខទីយ៉ាស់៖ ទុក្ខលំបាករបស់ ខទីយ៉ាស់ និង គ្រួសារ ត្រូវខ្មែរក្រហមជម្លៀសដោយបង្ខំ

ខ្ញុំឈ្មោះ អ៊ើ ខទីយ៉ាស់[1] ភេទស្រី អាយុ៥៨ឆ្នាំ (ក្នុងឆ្នាំ២០០៥) ជាជនជាតិខ្មែរអ៊ីស្លាម រស់នៅភូមិខ្មែរអ៊ីស្លាម ឃុំកំពង់ត្របែក ស្រុកកំពង់ត្របែក ខេត្តព្រៃវែង។ ខ្ញុំមានបងប្អូនចំនួន៥នាក់ (ស្រី២នាក់)។ ខ្ញុំបានរៀបការនៅក្នុងសម័យសង្គមរាស្ត្រនិយម។ ប្តីខ្ញុំ គាត់ធ្វើជាគ្រូបង្រៀន។ នៅក្នុងសម័យ លន់ នល់ ខ្ញុំ និង គ្រួសារបានទៅរស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញដើម្បីគេចពីសង្គ្រាម និងការទម្លាក់គ្រាប់បែក។ ក្រោយបែកទីក្រុងភ្នំពេញ នៅខែមេសា...

មិនមានសង្ឃឹមថាមានជីវិតចំពោះប្អូនដែលបាត់ខ្លួនទៅ

នៅឆ្នាំ១៩៧៩ បន្ទាប់ពីរបបខ្មែរក្រហមដួលរលំ មៀច លាង[1] បានស៊ើបសួររកដំណឹងប្អូនម្នាក់ឈ្មោះ មៀច ឡុង។ តាមរយៈការសម្ភាសជាមួយ មៀច លាង ដែលជាបងប្រុសបានឲ្យដឹងថា ឡុង ភេទប្រុស ធ្វើការផ្នែកពាណិជ្ជកម្មនៅរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ។ ឡុង ឈប់រៀនត្រឹមថ្នាក់ទី១០ (សង្គមចាស់) នៅសាលាគោកឃ្មុំ។ ចន្លោះឆ្នាំ១៩៧០ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៥ នៅក្នុងរបប លន់ នល់, ឡុង បានបួសអស់រយៈពេលបីវស្សានៅវត្តថ្មី។...

ខ្មែរក្រហមយកខ្ញុំទៅសម្លាប់

ខ្ញុំឈ្មោះសួន ស៊ីម[1]  អាយុ៧១ឆ្នាំ ភេទស្រី។ ខ្ញុំមានឪពុកឈ្មោះកែម, ម្ដាយឈ្មោះ ប៉ាត់ និង មានបងប្អូន៧នាក់ (ប្រុស៤/ស្រី៣) ស្លាប់នៅសម័យខ្មែរក្រហម៤នាក់ បច្ចុប្បន្ននៅមានជីវិត ៣នាក់សុទ្ធតែជាស្រី។ ខ្ញុំមានស្វាមីឈ្មោះសោម សន មានកូន៩នាក់ (ស្រី៧/ប្រុស២)។ ខ្ញុំមានស្រុកកំណើតនៅ ស្រុកព្រះស្ដេច ខេត្តព្រៃវែង សព្វថ្ងៃខ្ញុំរស់នៅភូមិឫទ្ធិសែនជ័យ២ ឃុំអូរស្វាយ ស្រុកបុរីអូរស្វាយសែនជ័យ ខេត្តស្ទឹងត្រែង។ ពីមុនមកខ្ញុំមិនបានរៀនសូត្រទេ...

យ៉ែម សៀន៖ ស្លាប់រស់ឬឈ្នះចាញ់នៅក្នុងសមរភូមិពឹងលើអ្នកបកប្រែសារ

យ៉ែម សៀន[1]​ ភេទ​ប្រុស​ អាយុ​​៦៥​ឆ្នាំ​ មាន​ទី​កន្លែង​កំណើត​ ​ក្នុង​ភូមិ​​ដើមពោធិ៍​ ឃុំរមិញ​ ស្រុក​​កោះ​អណ្ដែត​ ខេត្ដ​តាកែវ។​​ បច្ចុប្បន្ន ​​ខ្ញុំ​រស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​អន្លង់វែង​ ខេត្ដ​ឧត្ដរមានជ័យ។​ ​ខ្ញុំ​រៀន​សូត្រ​បាន​​តិច​តួច​​​ណាស់​ នៅ​ត្រឹម​​ថ្នាក់​ទី១២​ (ប្រព័ន្ធអប់រំ​សង្គម​ចាស់) ដោយ​សារ​តែ​​​រដ្ឋប្រហារ​ឆ្នាំ​១៩៧០ ហើយ​ភូមិ​ឃុំ​របស់​​យើង​ចាប់​ផ្ដើម​បង្កើត​​ឲ្យ​មាន​​ចលនា​​តស៊ូ​ដើម្បី​ប្រឆាំង​ជា​មួយ​​ លន់ នល់។ ​ខ្ញុំ​មិន​ទាន់​យល់​ថា​ចលនា​បដិវត្ដន៍​​​គឺ​ជា​អ្វី​​នោះ​ទេ។​​ ​ខ្ញុំ​មិន​ទាន់​យល់​ដែរអំពី​ការ​​ចូល​ព្រៃ​ម៉ាគី​ កាល​ជំនាន់​នោះ​។​ ចាស់ៗ​តែង​តែ​និយាយ​​​អំពី​ចលនា​តស៊ូ​ចូល​ក្នុង​ព្រៃ​​ម៉ាគី។​ នៅ​ក្នុងឆ្នាំ​​១៩៧១ ​របប​...

ខាន់ សុខ រំឭកអំពីបទពិសោធន៍ឆ្លងកាត់នៅរបបខ្មែរក្រហម

ខ្ញុំឈ្មោះ ខាន់ សុខ[1]អាយុ៦៣ឆ្នាំ  រស់នៅភូមិហាន់ជ័យ  ឃុំហាន់ជ័យ ស្រុកកំពង់សៀម ខេត្តកំពង់ចាម។ ខ្ញុំមានស្រុកកំណើតនៅភូមិព្រែកព្រះអង្គ ឃុំព្រែកបាក់ ស្រុកស្ទឹងត្រង់ ខេត្តកំពង់ចាម។  ឪពុកខ្ញុំឈ្មោះ ខាន់ និងម្ដាយឈ្មោះ ឡាយ មានបងប្អូនប្រសស្រីចំនួន៨នាក់ ខ្ញុំជាកូនទី៤ នៅក្នុងគ្រួសារ។ ខ្ញុំបានរៀនសូត្រត្រឹមថ្នាក់ទី៧ចាស់  នៅសាលាបឋមសិក្សាព្រែកព្រះអង្គ។ បន្ទាប់ពីមានរដ្ឋប្រហារនៅថ្ងៃទី១៨ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៧០  ខ្មែរក្រហមចាប់ផ្ដើមបញ្ចូនកម្លាំងរបស់ខ្លួនចូលមកភូមិ។  នៅក្នុងអំឡុងពេលដែលមានសង្រ្គាមនៅឆ្នាំ១៩៧១ដល់ឆ្នាំ១៩៧២...

ប៉ិច មិន៖ បើមានថ្នាំលេបហើយបំភ្លេចកូនបាន គាត់នឹងទិញលេបភ្លាម

ឈ្មោះ ប៉ិច មិន[1] អាយុ៧៩ឆ្នាំ(២០០៣) រស់នៅភូមិត្រពាំងរនាប ឃុំត្រាំកក់ ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ។ មិន មានប្ដីឈ្មោះ អិត មុយ និងមានកូនចំនួន៥នាក់ ក្នុងនោះមានស្រី៣នាក់។ ប្ដីរបស់មិន ស្លាប់នៅអំឡុងឆ្នាំ២០០០។ ក្នុងចំណោមកូន ៥នាក់ មាន៣នាក់បាត់ដំណឹង និង២នាក់ទៀតរស់នៅខេត្តបាត់ដំបង។ កូនរបស់ មិន ឈ្មោះ ណូយ បាត់ដំណឹង,...

អឹម សាវុធ៖ រៀបរាប់អំពីរឿងរ៉ាវជីវិតក្នុងរបបខ្មែរក្រហម និងស្ថានភាពសុខភាពបច្ចុប្បន្ន

ខ្ញុំឈ្មោះ អឹម សាវុធ ភេទប្រុស អាយុ៦០ឆ្នាំ​។ បច្ចុប្បន្ន ខ្ញុំរស់នៅភូមិបាក់នឹម ឃុំច្រេស ស្រុកជុំគិរី ខេត្តកំពត។ កាលពីកុមារ ខ្ញុំរៀនមិនបានច្រើននោះទេ ដោយសារគ្រួសារមានជីវភាពក្រីក្រ ទើបម្ដាយឪពុកឱ្យឈប់រៀនមកជួយធ្វើការងារផ្ទះ និងការងារផ្សេងៗ។ ក្នុងឆ្នាំ១៩៧០ ខ្ញុំមានអាយុប្រហែល ៥ឆ្នាំ ខ្ញុំចងចាំរឿងរ៉ាវខ្លះពីជំនាន់នោះ ដែលមានសង្គ្រាមកើតឡើង និងមានយន្តហោះទម្លាក់គ្រាប់បែកពាសពេញភូមិស្រុកដែលខ្ញុំរស់នៅ។ ឪពុកម្ដាយខ្ញុំបាននាំខ្ញុំរត់ទៅពួនក្នុងត្រង់សេដែលបានជីករួចសម្រាប់គេចពីគ្រា​ប់បែកដែលបានទម្លាក់មក។ ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ១៩៧៤ ខ្មែរក្រហមបានវាយកងទ័ព...

ផ្ដើមចេញពីនីរសារទៅជា អនុលេខាតំបន់៥០៥

នីរសារត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាចម្បងដើម្បីនាំយកសេចក្ដីរាយការណ៍ និង/ឬសារទូរលេខ ពីអង្គភាពនាំសារតាមសារទូរលេខ ទៅកាន់ក្រសួងនានា ឬត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ទំនាក់ទំនងគ្នាទាក់ទងនឹងបញ្ហាការចាប់ខ្លួន។ “នីរសារបានធ្វើការទាក់ទងដោយផ្ទាល់តាមរយៈការជិះកង់ និងជិះម៉ូតូ។ នីរសារមានការរវល់ណាស់ និងបានចំណាយពេលដ៏ខ្លីប៉ុណ្ណោះ នៅតាមកន្លែងនីមួយៗមុនពេលត្រលប់មកមូលដ្ឋានវិញ។ នីរសារមិនមានកាតព្វកិច្ចធ្វើការចំពោះតែខ្សែបណ្ដាញតែមួយគត់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែធ្វើការឲ្យគ្រប់ខ្សែបណ្ដាញទាំងអស់ដែលបម្រើឲ្យដោយអង្គភាពនីរសារ” មានសាក្សីម្នាក់បញ្ជាក់ថា នីរសារពីមជ្ឈិមបានប្រើប្រាស់ទូកលឿនដើម្បីទៅកាន់តំបន់ស្វយ័ត ៥០៥ នៃខេត្តក្រចេះ។[1] នៅឆ្នាំ១៩៦៩ គួន ត្រូវបានចាត់តាំងឲ្យធ្វើជានីរសារនៅខេត្តក្រចេះ យោងតាមឯកសារលេខ D24029 ស្ដីពីចម្លើយសារភាពអំពីប្រវត្ដិសកម្មភាពក្បត់បដិវត្ដន៍របស់ខ្លួន និងបញ្ជីរាយឈ្មោះបក្ខពួកដែលរួមធ្វើសកម្មភាពប្រឆាំងនឹងអង្គការ។ សន់ ប៊ុនហ៊ី...

ផាន់ ផៃ៖ កងកុមារ(មើលចម្ការទុរេន និងសាវម៉ាវនៅកំពត)

នៅឆ្នាំ១៩៧៧ ផៃ ត្រូវបានខ្មែរក្រហមជ្រើសរើសចេញពីកងកុមារក្នុងភូមិម្លូរ ទៅចូលរួមជាមួយកងកុមារទឹកឈូ ក្នុងខេត្តកំពត ហើយ ផៃ មានតួនាទីធ្វើស្មៅក្នុងចម្ការទុរេន និងសាវម៉ាវ។ ផាន់ ផៃ[1] ភេទប្រុស អាយុ៦០ឆ្នាំ។ សព្វថ្ងៃ ផៃ មានមុខរបរធ្វើចម្ការ។ ផៃ មានស្រុកកំណើតនៅក្នុងភូមិម្លូរ ឃុំស្រែចែង ស្រុកឈូក(សព្វថ្ងៃស្រុកជុំគិរី) ខេត្តកំពត។ បច្ចុប្បន្ន ផៃ រស់នៅក្នុងភូមិសំឡាញ ឃុំក្រពើពីរ...

ហុង កៀវ ៖ ព្រះពុទ្ធនៅតែចូលនិព្វាន កាលៈទេសៈស្រុកទេសវាត្រូវបត់បែន

«ព្រះពុទ្ធនៅតែចូលនិព្វាន កាលៈទេសៈស្រុកទេសវាត្រូវបត់បែន» ឃ្លានេះគឺជាការឆ្លើយតបរបស់ ហុង កៀវ ទៅកាន់សំណួរអំពីវិធីសាស្រ្តដើម្បីធ្វើការកាត់ចិត្ត កុំឱ្យនឹករឭកដល់កូនៗរបស់គាត់ចំនួនបួននាក់ដែលបានបាត់ខ្លួន និងស្លាប់ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម។ កូនៗរបស់ ហុង កៀវ ដែលបានបាត់ខ្លួននិងស្លាប់មានឈ្មោះដូចជា៖ ជ្រុង, អេង, ប៉ុក និង ឡង់ ឌី ហៅ អុល[1]។ យោងតាមខ្លឹមសារពាក្យព្រះពុទ្ធនៅតែចូលនិព្វាន​ ហុង កៀវ ចង់សំដៅទៅលើជីវិតកូនៗរបស់គាត់ ដែលសុទ្ធតែជាកម្លាំងមនុស្សយើង...

មាស ពៅ ៖ ខ្ញុំបម្រើការក្នុងកងនារីដឹកជញ្ជូន

មាស​ ពៅ[1]​ ភេទស្រី​ អាយុ​៦៦​ឆ្នាំ​ មាន​​ស្រុក​​​កំណើត​​នៅ​​​ភូមិ​​តាំង​​បន្ទាយ​ ឃុំ​វាល​ពន់​​ ស្រុក​ថ្ពង​ ខេត្ត​កំពង់​ស្ពឺ​។ បច្ចុប្បន្ន​​ ពៅ​ រស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​អន្លង់​វែង​ ខេត្ត​ឧត្តរ​មាន​ជ័យ​។​ ពៅ​ បាន​និយាយ​រៀប​រាប់​ពី​​​ការ​តស៊ូ​ និង​បទ​ពិសោធន៍​របស់​ខ្លួន​​ក្នុង​សម័យ​ខ្មែរ​ក្រហមថា​៖ «ខ្ញុំ​រស់​នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ​មួយ​ដែល​មាន​ជីវ​ភាព​ធូរ​ធារ។ ខ្ញុំ​គឺជា​កូន​ពៅ ​ដែល​បាន​​រៀន​​​​ច្រើន​ជាង​គេ​​​ក្នុងចំណោមបង​ប្អូន​បង្កើត​​ចំនួន​៨នាក់។ ​បើ​ទោះជា​គ្រួសារ​​របស់​ខ្ញុំ​មាន​ជីវ​ភាព​ធូរ​ធារ​ក៏ដោយ​ ក៏​ការ​ប្រកប​មុខ​របរ​ធ្វើ​ស្រែ​ចម្ការ​មិន​ដែល​ខក​ខាន​នោះ​​ទេ​។​​ ឪ​ពុក​ខ្ញុំ​​​មិន​សូវ​​មាន​ពេល​ទំ​នេរ​ក្នុង​ការ​ជួយ​ធ្វើ​ស្រែ​ចម្ការប៉ុន្មាន​​ទេ​ ព្រោះ​គាត់មាន​តួនាទី​​ជា​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ឃុំ ដែល​​មាន​​កាតព្វ​កិច្ច​​ត្រូវ​​ទៅ​ធ្វើ​ការ​ជា​ប្រចាំ​​។​ ​ ​នៅ​ក្នុងសម័យ​​​​សង្គមរាស្រ្ត​និយម​...

សួន ឃ្លឿយ៖ ខ្មែរក្រហមធ្វើពិធីអបអរជ័យជម្នះរយៈពេល៧យប់៧ថ្ងៃនៅប្រាសាទអង្គរវត្ត

សួន ឃ្លឿយ[1] ភេទ​ប្រុស​ អាយុ​៦៧​ឆ្នាំ មាន​ទី​កន្លែង​កំណើត​​​នៅ​ភូមិ​សំរោង​ ឃុំ​ចន្លាស់​ដៃ​ ស្រុក​ក្រឡាញ់ ខេត្ត​សៀម​រាប។ បច្ចុប្បន្ន​ ឃ្លឿយ ​រស់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​ទួល​ប្រាសាទ​ ឃុំ​ត្រពាំង​តាវ ស្រុក​អន្លង់​វែង ខេត្ត​ឧត្តរ​មាន​ជ័យ​។ ឃ្លឿយ បាន​និយាយថា៖ «​ខ្ញុំ​និង​បងប្អូនបង្កើតរបស់​ខ្ញុំ​ទាំងអស់​មិន​បាន​​​រៀន​​សូត្រ​ទេ​ ដោយ​សារ​តែ​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​មាន​ជីវភាព​ខ្វះ​ខាត​​។ ខ្ញុំគឺ​ជាកូ​ន​ទី​៥ ក្នុង​ចំណោម​​​​បង​ប្អូន​បង្កើត​ចំនួន​៦នាក់។ ឪពុក​ម្ដាយ​ខ្ញុំ​ប្រកប​មុខ​របរ​​ធ្វើ​ស្រែ​ចម្ការ​ និង​ដាំ​ដំណាំ​សម្រាប់​ផ្គត់​ផ្គង់​ជីវភាព។ នៅក្នុង​​ឆ្នាំ​១៩៧០ ខ្ញុំ​បា​ន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ចូល​ធ្វើ​ជា​កង​ទ័ព​នៅ​​ក្នុង​​​​វ័យ​​​១៣​​ឆ្នាំ​​។​​ ​ខ្ញុំ​​​បាន​​ហ្វឹក​​ហាត់ផ្នែក​​​​យុទ្ធ​សាស្រ្ត​​​​សង្គ្រាម...

ទិន តាំ ប្រជាជនមូលដ្ឋាននៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម

ទិន តាំ[1] អាយុ ៧១ឆ្នាំ មានទីកន្លែងនៅភូមិព្រែកព្រះអង្គ ឃុំព្រែកបាក់ ស្រុកស្ទឹងត្រង់ ខេត្តកំពង់ចាម មានឪពុកឈ្មោះទាវ ទិន, ម្តាយឈ្មោះ ជា កុក និងជាកូនទី២ ក្នុងចំណាមបងប្អូន ៤នាក់។ សព្វថ្ងៃ តាំ រស់នៅក្នុងភូមិព្រែកព្រះអង្គ ឃុំព្រែកបាក់ ស្រុកស្ទឹងត្រង់ ខេត្តកំពង់ចាម។ កាលពីកុមារភាព តាំ បានចូលសិក្សានៅសាលាបឋមសិក្សាព្រែកព្រះអង្គ...

យឹម ហឿន៖ ខំរត់ដល់ប្រទេសវៀតណាមតែត្រូវបញ្ជូនត្រឡប់មកវិញ

ខ្ញុំឈ្មោះ យឹម ហឿន[1] អាយុ២៨ឆ្នាំ គិតត្រឹមឆ្នាំ១៩៧៧ មិនទាន់មានគ្រួសារទេ។ ខ្ញុំមានទីកន្លែងកំណើតនៅភូមិអំពិល ឃុំពញាលៀង ស្រុកកោះជ័យ តំបន់២៤ ភូមិភាគបូព៌ា(២០៣)។ ឪពុកខ្ញុំឈ្មោះ យឹម ហម និង ម្ដាយឈ្មោះ អុច ឌឿង។  នៅឆ្នាំ១៩៦២ ខ្ញុំអាយុ១៣ឆ្នាំ រៀននៅសាលាវត្តដូនស្ដៅបានរយៈពេល៣ឆ្នាំខ្ញុំឈប់រៀនត្រឡប់មកនៅផ្ទះវិញ។ នៅឆ្នាំ១៩៦៩ ខ្ញុំអាយុ២០ឆ្នាំ ម្ដាយមីងឈ្មោះ សេង...

តឹប ហ៊ុម៖ បាត់ខ្លួនប្តីឈ្មោះ ងល់ ខាត់

កងកម្លាំងខ្មែរក្រហមបីនាក់ចាប់ចងដៃប្តីខ្ញុំ បណ្តើរកាត់មុខខ្ញុំដោយចោទប្រកាន់ថាក្បត់ជាមួយ​អង្គការថ្នាក់លើ។ ខ្ញុំបានត្រឹមស្រែកយំឲ្យដោះលែង ប៉ុន្តែខ្មែរក្រហមមិនធ្វើតាម។ នៅឆ្នាំ១៩៧៨ ងន់ ខាត់ ត្រូវបានខ្មែរក្រហមជម្លៀសចេញពីភូមិភាគបូព៌ា[1] ទៅកាន់ភូមិភាគឧត្តរ[2] ហើយកងកម្លាំងខ្មែរ​​​​ក្រហមបានចាប់ខ្លួននៅស្រុកតាំងគោក ខេត្តកំពង់ធំ និងបានបាត់ដំណឹងរហូតដល់សព្វថ្ងៃ។ ឈ្មោះ តឹប ហ៊ុម[3] ភេទស្រី អាយុ ៩៣ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើរនៅភូមិសាទុំ ឃុំជាំក្រវៀន ឃុំស្រុកមេមត់ ខេត្តកំពង់ចាម បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិជាំអំពិល ឃុំជាំ ស្រុកមេមត់...

ប៉ោ សំអុន៖ សកម្មភាពកសាងកម្លាំង សេ. អ៊ី. អា និងតាមដានសកម្មភាពខ្មែរក្រហម

ប៉ោ សំអុន[1] ភេទប្រុស អាយុ៣០ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅភូមិត្រពាំងប្រិយ ឃុំត្រពាំងធំ ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ។ សំអុន បានបន្តការសិក្សានៅវិទ្យាល័យ អង្គតាសោម។ លុះពេល ​រៀនដល់ថ្នាក់ទី៣ សំអុន ត្រូវបានសាស្ត្រាចារ្យចំនួន២នាក់ អប់រំបញ្ចូលជា សេ. អ៊ី. អា ដោយឈ្មោះ គិត និងឈ្មោះ យូ អយ។ អ្នកទាំងពីរបានអប់រំ...

Solverwp- WordPress Theme and Plugin