របបខ្មែរក្រហមបានបន្សល់ភាពសោកស្តាយសម្រាប់ប្រជាជនខ្មែរ
(ព្រះវិហារ)៖ យីន ជឹប ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម ដែលសព្វថ្ងៃមានអាយុ ៨៨ឆ្នាំ រស់នៅភូមិសំរោង ឃុំតស៊ូ ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ។ កាត សារ៉ាត់ ជាយុវជនស្ម័គ្រកម្ពុជា បានជួបសម្ភាសន៍ យីន ជឹប អំពីដំណើរជីវិតនាសម័យខ្មែរក្រហម ដើម្បីឲ្យអ្នកជំនាន់ក្រោយបានសិក្សាពីជំនាន់នោះ។ យីន ជឹប ជាអតីតទាហានមួយរូបដែលការពារតាមបណ្តោយព្រំដែនកម្ពុជាវៀតណាម។ ក្នុងនាមជាកងស្ម័គ្រចិត្តម្នាក់នៅដាំហុង យីន ជឹប បាននៅចាំបទនៃសម័យ(មុនរបបខ្មែរក្រហម)នោះថា...
ចាត់ទុកអង្គការជាធំ
(ព្រះវិហារ)៖ ក្នុងវ័យ ៧៤ឆ្នាំ ស្រី ទុង ដែលជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម បានរៀបរាប់ពីអ្វីដែលកើតឡើងនាសម័យនោះ នៅគេហដ្ឋានរបស់គាត់ផ្ទាល់ ឲ្យអ្នកស្ម័គ្រកម្ពុជា ដែលជាអ្នកជំនាន់ក្រោយបានយល់ដឹងអំពីប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏ខ្មៅងងឹតនៃប្រទេសកម្ពុជា។ ស្រី ទុង រស់នៅភូមិបដិវត្តន៍ ឃុំច្រាច់ ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ សព្វថ្ងៃគាត់មិនបានប្រកបមុខរបរអ្វីនោះទេ ដោយសារភាពចាស់ជរា។ ការហូបចុកនារបបនោះ មានតែបបរផិ ដូចបាយជ្រូក លាយជាមួយគល់ចេក គល់ល្ហុង មួយថ្ងៃពីរពេល។ ប្រជាជនតម្រូវឲ្យស្លៀកពាក់ពណ៌ខ្មៅ...
ទង្វើយ៉ាងឃោរឃៅរបស់ខ្មែរក្រហម
(ព្រះវិហារ)៖ សៅ ឡាត់ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម រស់នៅភូមិសំរោង ឃុំតស៊ូ ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ អាយុ ៦៣ឆ្នាំ សព្វថ្ងៃគាត់ជាកសិករម្នាក់។ នៅសម័យនោះ គាត់កំពុងមានវ័យពេញកម្លាំង មានតែខោមួយចង្កេះ។ ខ្មែរក្រហមតម្រូវគាត់ឲ្យធ្វើជាអ្នកសេដ្ឋកិច្ច (ធ្វើការងារនៅផ្ទះបាយ)។ ការងារចម្បាងរបស់គាត់ គឺដាំបាយ កាប់គល់ចេក គាស់គល់ល្ហុង យកមកលាយដើម្បីធ្វើជាម្ហូប មួយថ្ងៃ ពីរពេល។ គាត់បាននិយាយថា មនុស្សប្រៀបបានដូចសត្វ...
គ្មានការបញ្ចេញមតិ និង បិទសិទ្ធិសេរីភាពគ្រប់បែបយ៉ាង
(ព្រះវិហារ)៖ មាន់ ហំ អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម មានអាយុ ៥៤ ឆ្នាំ ជាកសិករ រស់នៅភូមិផ្លោច ឃុំច្រាច់ ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ។ កាលពីរបបខ្មែរក្រហម ក្នុងវ័យកុមារភាពគាត់ធ្វើការនៅក្នុងកងចល័ត ដែលមានភារកិច្ចធ្វើជី ដោយកាត់ទន្រ្ទានខេត្ត ជារុក្ខជាតិតូចៗដែលគេយកទៅធ្វើជីសម្រាប់ការដាំដុះ។ គាត់ក៏ដូចអ្នករស់រានមានជីវិតដទៃទៀតបានលើកឡើងពីការហូបចុកមិនគ្រប់គ្រាន់ មានតែគល់ចេក មើមដំឡូងជាដើម សម្រាប់ការបរិភោគប្រចាំថ្ងៃ មួយថ្ងៃពីរពេល ជាមួយបបររាវដូចទឹក។ មាន់ ហំ...
តែមិនពេញចិត្ត ពីរម៉ោងក្រោយគេយកទៅកសាង
(ព្រះវិហារ)៖ អៀម ធឿន មានអាយុ ៨៣ ឆ្នាំ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម រស់នៅភូមិផ្លោច ឃុំច្រាច់ ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ។ ធឿន ធ្វើការនៅក្នុងសហករតាំងពីឆ្នាំ១៩៧៥ រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៧៩។ ជីវិតក្រោមរបបខ្មែរក្រហម គាត់ត្រូវបានគេតម្រូវឲ្យលើកទំនប់ ជីកប្រឡាយ ធ្វើស្រែ ដោយធ្វើការជារួម ជាមួយបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋឯទៀត។ គាត់ត្រូវរស់នៅរួម និងហូបចុករួម គាត់ហូបមិនបានគ្រប់គ្រាន់ ដោយគាត់លើកឡើងថា ត្រឹមតែបបរមួយវែកសម្រាប់មួយពេល។...
អ្នកផ្សំថ្នាំអាចម៍ទន្សាយ
(ព្រះវិហារ)៖ ជឹប ថែប អាយុ ៦០ឆ្នាំ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិ សំរោង ឃុំតស៊ូ ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម។ សម័យខ្មែរក្រហម ប្រជាជនភាគច្រើនតម្រូវឲ្យលើកទំនប់ ជីកប្រឡាយ និងធ្វើស្រែ ជាដើម។ របបអារហារមានត្រឹមតែបបរមួយចាន គឺមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការចិញ្ចឹមរាងកាយឲ្យមានសុខភាពល្អនោះទេ។ ហូបបបរមួយចាន ធ្វើការងារពេញមួយថ្ងៃ ធ្វើឲ្យមានការប្រើប្រាស់ហួសកម្លាំង ហួសម៉ោង ប៉ុន្តែដោយសារខ្លាចបាត់បង់ជីវិត មនុស្សរាប់ពាន់នាក់ រួមទាំង...
អ្នកដែលប្រកែកអាចត្រូវបានសម្លាប់ចោល
(ព្រះវិហារ)៖ ទិត ភន អាយុ ៧១ ឆ្នាំ រស់នៅភូមិបដិវត្តន៍ ឃុំច្រាច់ ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ។ ភន បានធ្វើការងារជាក្រុម ដូចជាដើររកអូសជាដើម គាត់បាននិយាយថា អ្នកដែលប្រកែកអាចត្រូវបានសម្លាប់ចោល នេះជាការគំរាមនាសម័យនោះ។ ដោយសារមានកូននៅតូច គាត់តម្រូវឲ្យធ្វើការនៅផ្ទះបាយ រហូតដល់ការបញ្ចប់នៃសង្គ្រាមនៅឆ្នាំ ១៩៧៩។ សម្រាប់អាហារមួយថ្ងៃពីរពេល ទិត ភន ទទួលបានត្រឹមតែបបរលាយជាមួយដើមចេក...
ត្រូវធ្វើតាមខ្មែរក្រហមទាំងអស់
(ព្រះវិហារ)៖ សុខ អៀត អាយុ ៨៥ ឆ្នាំ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម សព្វថ្ងៃគាត់ស្នាក់នៅ ភូមិបដិវត្តន៍ ឃុំច្រាច់ ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ។ ឋិតនៅក្នុងវ័យចាស់ជរា សុខ អៀត មិនបានប្រកបមុខរបរអ្វីនោះទេ ប៉ុន្តែនាសម័យខ្មែរក្រហម គាត់ គឺ ជាឈ្លបភូមិម្នាក់។ ក្នុងអាយុ ៣០ឆ្នាំជាង នាសម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ សុខ អៀត...
មិនហើយ ត្រូវតែហើយ
(ព្រះវិហារ)៖ អៀម សៀម អាយុ ៥៩ ឆ្នាំ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ សព្វថ្ងៃរស់នៅភូមិស្លែង ឃុំខ្យង ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ។ ភាគច្រើនអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម ត្រូវបានតម្រូវឲ្យធ្វើការងារពលកម្មដូចជា លើកទំនប់ ជីកប្រឡាយ ធ្វើស្រែ ស្ទូងស្រូវ ដោយជារួម និងចល័ត។ អៀម សៀម ត្រូវធ្វើការងារទាំងនោះ ដោយបង្ខំ ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ គ្មានថ្ងៃសម្រាក...
អំពើប្រល័យពូជសាសន៍ដ៏ខ្មៅងងឹត
(ព្រះវិហារ)៖ ព្រំ ហន អាយុ ៧៥ ឆ្នាំ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិបដិវត្តន៍ ឃុំច្រាច់ ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម។ ការបំបិទសិទ្ធិសេរីភាព នាសម័យកម្ពុជាប្រជាធិតបតេយ្យ បានធ្វើឲ្យ ព្រំ ហន ចងចាំមិនភ្លេចនូវសេចក្តីលំបាកវេទនា ការអត់ឃ្លាន និងការហូបមិនគ្រប់គ្រាន់។ ព្រំ ហន ត្រូវបានខ្មែរក្រហមបញ្ជាឲ្យលើកទំនប់ទាំងយប់។ គាត់បានបរិភោគត្រឹមតែ បបរជាមួយ មើមចេក...
សូមតែសុខប៉ុណ្ណោះ
(ព្រះវិហារ)៖ ជៃ វ៉ាន់ អាយុ ៨៧ ឆ្នាំ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម។ គាត់សព្វថ្ងៃរស់នៅភូមិវាលបរ ឃុំពុទ្រា ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ។ វ៉ាន់ បាននិយាយពីឆាកជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់នាសម័យខ្មែរក្រហម។ ជីវិតមួយថ្ងៃៗ នាសម័យនោះ គាត់ត្រូវធ្វើការ ជីកដី រែកដី ស្ទូងស្រូវ ធ្វើជី គ្រប់សព្វបែបយ៉ាង ពីព្រឹកដល់ល្ងាច សម្រាប់តែអាហារពីរពេល គឺ អង្ករមួយកំប៉ុង...
អ្នកជំនាន់ក្រោយមិនសូវជឿ
(ព្រះវិហារ)៖ យី រឹម អាយុ៦០ ឆ្នាំ រស់នៅភូមិទូលអំពៅ ឃុំខ្យង ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម។ គាត់បានរៀបរាប់នូវរឿងរ៉ាវ ដែលគាត់បានជួបប្រទះនាសម័យខ្មែរក្រហមដល់អ្នកស្ម័គ្រចិត្តនៃមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា នៅពេលចុះសួរសុខទុក្ខគាត់។ គាត់បានប្រាប់ថា ខ្មែរក្រហមបានបញ្ជាឲ្យគាត់ កាប់ទន្រ្ទានខេត្ត ដើម្បីយកទៅធ្វើជី។ បន្ទាប់មក គេឲ្យគាត់ទៅលើកទំនប់ និង រែកដី ក្នុងនោះដែរ អង្ករមួយកំប៉ុងប៉ុណ្ណោះ សម្រាប់មនុស្ស ៤...
គ្រូរបស់ខ្ញុំត្រូវបានខ្មែរក្រហមបញ្ជូនទៅសម្លាប់ចោលនៅគុកទួលស្លែង
(ព្រះវិហារ)៖ នួន ឈៀត អាយុ ៥២ ឆ្នាំ ជាប្រជាកសិករ រស់នៅភូមិស្លែង ឃុំខ្យង ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម។ នៅវ័យកុមារភាព ឈៀត និងកុមារដ៏ទៃទៀតចំនួន ១៥ នាក់ បានតម្រូវធ្វើការលះបង់ចំពោះមុខអង្គការ នៅភូមិកំពង់បរ ដើម្បីទៅធ្វើការនៅចំការអំពៅ សម្រាប់ធ្វើស្ករអំពៅ។គាត់ក៏បានទទួលដំណឹងទាក់ទងនឹងការរំដោះនៃខេត្តមណ្ខលគីរី និង ខេត្តរតនគីរី នៃកងទ័ពរំដោះជាតិ។ តាមរយៈរឿងរ៉ាវរបស់...
បញ្ហាផ្លូវចិត្តនៃអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម
(ព្រះវិហារ)៖ ម៉ែន វ៉ាន់នី អាយុ ៦៩ ឆ្នាំអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហមនៅភូមិវាលបរ ឃុំពុទ្រា ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ បានលើកឡើងពីទិដ្ឋភាពឃោឃៅនៃសម័យខ្មែរក្រហម ដែលវ៉ាន់នីមិនអាចបំភ្លេចបានរហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ន។ វ៉ាន់នី កំពុងមានជំងឺផ្លូវចិត្ត ដោយសារការជះឥទ្ធិពលអាក្រក់នារបបខ្មែរក្រហម គាត់ត្រូវឆ្លងកាត់ការលំបាកដូចជា ជីករែកដី បាច់ជី និងភាពភ័យខ្លាច នៅពេលដែលគាត់ត្រូវបានខ្មែរក្រហមតម្រូវឲ្យជីករណ្តៅសម្រាប់ជាទីតាំងដែលគាត់នឹងត្រូវបានគេសម្លាប់។ ជាភ្វ័ពសំណាង វ៉ាន់នីបានរួចផុតពីការស្លាប់ដោយសារការដួលរលំនៃរបបខ្មែរក្រហម។ អ្វីដែលបានបន្សល់ទុក ដូចជាភាពឈឺចាប់ ការបាត់បង់ឳកាសសិក្សារៀនសូត្រនាសម័យនោះរបស់ វ៉ាន់នី...
យើងយំក៏មិនអាចជួយបានដែល
(ព្រះវិហារ)៖ គុយ សឹង អាយុ ៨១ ឆ្នាំ សព្វថ្ងៃករស់នៅភូមិវាលបរ ឃុំពុទ្រា ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ។ នៅក្រោមរបបខ្មែរ សឹង រស់នៅភូមិព្រះអណ្តូង ខេត្តកំពង់ចាម ជាអ្នកដឹកស្បៀង នឹងសម្ភារ ដូចជាត្រី ប្រហុក និងអង្ករសម្រាប់ចែកចាយតាមកងចល័ត។ គាត់បានប្រាប់អំពីការហូបចុកមិនគ្រប់គ្រាន់ ដូចជា ពោតស្ងាជាមួយបបរសម្រាប់ហូប។ នាសម័យនោះប្រជាជនខ្មែរជាច្រើននាក់ត្រូវបានបាត់បង់ជីវិត ជាក់ស្តែង គីឡូលេខ...
ស្រលាញ់ក៏ដោយ មិនស្រលាញ់ក៏ដោយ
(ព្រះវិហារ)៖ ឈុន ណាត អាយុ ៦១ ឆ្នាំ រស់នៅភូមិស្លែង ឃុំខ្យង ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម។ ណាត ជាកងចល័តម្នាក់ ដែលស្នាក់នៅតាមព្រៃ ដើម្បីកសាងផ្លូវ លើកទំនប់ ធ្វើស្រែ ដាំដំឡូង រហូតដល់ពេលយប់ជ្រៅប្រហែលជាម៉ោង ១១ អាធ្រាត្រ ទើបគាត់បានសម្រាកនាសម័យនោះ។ អ្វីដែលគាត់ទទួលបានគឺ អាហារដែលគ្មានជីវជាតិ និងតិចតួចប៉ុណ្ណោះ។...
ហូបចុកមិនបានគ្រប់គ្រាន់
(ព្រះវិហារ)៖ សុខ រ៉ុម មានវ័យ ៦៥ ឆ្នាំ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម ដែលសព្វថ្ងៃគាត់កំពុងរស់នៅភូមិស្លែង ឃុំខ្យង ស្រុកជ័យសែន ខេត្តព្រះវិហារ។ អំឡុងពេលដែលអ្នកស្ម័គ្រចិត្តនៃមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាបានចុះទៅជួបសួរសុខទុក្ខ សុខ រ៉ុម បានរៀបរាប់ពីអ្វីដែលគាត់បានឆ្លងកាត់នាសម័យនោះ ដូចជាការបង្ខិតបង្ខំឲ្យធ្វើការងារធ្ងន់ៗ ជីកប្រឡាយ លើកភ្លឺស្រែ ព្យួរស្រែ ដោយពុំបានហូបចុកគ្រប់គ្រាន់ និងមានរយៈពេលយូរ។ ការអប់រំអ្នកជំនាន់ក្រោយឲ្យយល់ដឹងពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលកើតមាននាសម័យនោះ ពិតជាមានសារៈសំខាន់ ជាពិសេសទាក់ទងសិទ្ធិសេរីភាពដែលត្រូវបានបាត់បង់នាសម័យនោះដូចជាការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាច្រើនគូរ ដោយពុំមានការពេញចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក។...
HEALTH AND WELFARE OF THE SURVIVORS OF THE KHMER ROUGE
REPORT STUDY CONDUCTED AUGUST 2021 – AUGUST 2022: HEALTH AND WELFARE OF THE SURVIVORS OF THE KHMER ROUGE For over two decades, The Documentation Center...
SOK PHLOEUN
SOK PHLOEUN Aged 75, was born in Preah Net Preah district, Battambang province, and currently resides in Banteay Meanchey. Presently, he lives in the Banteay...
“Color of Memory” Project Gives Hope to Cham Silk Weavers
(Kampong Cham): The Cham community has been weaving silk for a long period of time and is known for their colorful tradition and identity. In the...
«ពណ៌នៃការចងចាំ» ផ្ដល់ក្ដីសង្ឃឹមដល់ជនជាតិចាម
(កំពង់ចាម)៖ សមាគន៍ជនជាតិភាគតិចចាមប្រកបរបរជាអ្នកត្បាញសូត្រតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន មុខរបរនេះនៅតែមានអ្នកបន្តធ្វើដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ។ សូត្រចាមមានភាពពេញនិយមមុន និងក្រោយសម័យខ្មែរក្រហម ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នប្រឈមនឹងការបាត់បង់ទីផ្សារ ដែលធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកប្រកបរបរនេះជាច្រើននាក់។ បច្ចុប្បន្ន ជនជាតិចាមជំនាន់ក្រោយមិនសូវមានចំណាប់អារម្មណ៍បន្តរបរនេះពីឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេឡើយ ដោយសារវាមិនអាចផ្ដល់ប្រាក់កម្រៃគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសាររបស់ពួកគេ។ ដោយប្រឈមនឹងហានិភ័យក្នុងការបាត់បង់ សូត្រចាមត្រូវបានទីភ្នាក់ងារសហប្រតិបតិ្តការ និងសម្របសម្រួលរបស់ប្រទេសតួកគី (TIKA) និងមជ្ឃមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា (DC-CAM) គាំទ្រ និងលើកកម្ពស់ ក្រោមគម្រោង «ពណ៌នៃការចងចាំ»។ ជនជាតិចាមដែលជាអ្នកតម្បាញបានបង្ហាញពីភាពមានក្ដីសង្ឃឹមសារជាថ្មីទៅលើមុខរបរត្បាញសូត្ររបស់ខ្លួន បន្ទាប់ពីមានការគាំទ្រពីគម្រោងនេះ ប៉ុន្តែពួកគេនៅតែព្រួយបារម្ភពីការបាត់បង់សូត្រចាម ដែលបង្ហាញពីវប្បធម៌របស់សមាគន៍ជនជាតិភាគតិចចាម។ អ្នកស្រី...
ខ្មែរក្រហមបង្ខំឲ្យហូបសាច់ជ្រូក
(កំពង់ចាម)៖ ស្មាលអែល រ៉ម៉ះ ជាជនជាតិភាគតិចចាម សព្វថ្ងៃរស់នៅភូមិទី១៣ ឃុំកោះសូទិន ស្រុកកោះសូទិន ខេត្តកំពង់ចាម មានអាយុ ៦០ ឆ្នាំជាង។ នាសម័យខ្មែរក្រហម គាត់បានឆ្លងកាត់នូវភាពអត់ឃ្លាន ការហូបចុកមិនគ្រប់គ្រាន់ និងត្រូវធ្វើការដូចជាស្ទូងស្រូវ ច្រូតស្រូវ ជីកល្អាង នៅឃុំរាំងកេសី ភូមិរាំងក្រាល ខេត្តបាត់ដំបង។ ក្នុងវ័យ១៥ឆ្នាំ រ៉ម៉ះ បានឆ្លងកាត់របបខ្មែរក្រហម ដោយការព្រាត់ប្រាស់ក្រុមគ្រួសារ នឹងឪពុកម្តាយដែលបានបាត់បង់ជីវិតដោយការអត់ឃ្លាន។...
អ្នកចេះអក្សរធ្វើពុតជាមិនចេះ
(កំពង់ឆ្នាំង)៖ មិញ សាយ រស់រានមានជីវិតពីរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ បច្ចុប្បន្នគាត់មានអាយុ ៦៨ ឆ្នាំ ជាកសិកររស់នៅភូមិបុសមាស ឃុំពពេល ស្រុកបរិបូណ៍ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ គាត់ក៏ដូចជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហមឯទៀតបានរៀបរាប់ពីភាពជូរចត់ និងទិដ្ឋភាពផ្សេងៗដែលបានកើតឡើងនាសម័យនោះ។ នៅឆ្នាំ ១៩៧៥ ការចាប់ផ្គើមនៃសម័យខ្មែរក្រហម សាយ មានកូនតូចអាយុ ពីរឆ្នាំ ដែលតម្រូវឲ្យរស់នៅផ្សេងគ្នា។ សាយ ត្រូវបានជម្លៀសទៅស្រុកលើ (តំបន់ព្រៃភ្នំ) រហូតដល់ អូររលួស...
មិនមានពាក្យថាហត់
(កំពង់ឆ្នាំង)៖ ឯក សយ សព្វថ្ងៃរស់នៅភូមិបុសមាស ឃុំពពេល ស្រុកបរិបូណ៍ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ ដំណើរជីវិតរបស់លោកយាយមិនខុសគ្នាទៅនឹងដំណើរជីវិតរបស់អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហមរាប់លាននាក់ផ្សេងទៀតនោះទេ។ ការហូបចុកមិនគ្រប់គា្រន់ ធ្វើការធ្ងន់ៗ ដូចជា រែកដី កាប់ភ្លឺស្រែ ប្រឡាយ ស្ទូង រហូតដល់ម៉ោង ៧ យប់។ បន្ទាប់មកមេកងតម្រូវឲ្យ កាប់ចិញ្រ្ចំទន្រ្ទានខែត្រទាំងកូនខី្ច។ ការហូបចុកមិនគ្រប់គ្រាន់ បានបណ្តាលឲ្យកុមារតូចៗចំនួន ៤ ទៅ ៥...
ទាល់តែឈឺធ្ងន់ទើបបានឈប់សម្រាក
(កំពង់ឆ្នាំង)៖ ជា ស៊ុន មានអាយុ ៦៩ ឆ្នាំ ជាប្រជាកសិករ រស់នៅភូមិបុសមាស ឃុំពពេល ស្រុកបរិបូណ៍ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង បានរៀបរាប់ពីដំណើរជីវិតដែលបានឆ្លងកាត់របបខ្មែរក្រហមដល់ក្រុមអ្នកស្ម័គ្រចិត្តកម្ពុជា ហៅថា CamboCorps ក្នុងបេសកម្មស្តីពីការលើកកម្ពស់សិទ្ធិ និងការធ្វើឲ្យប្រសើរឡើង នូវស្ថានភាពសុខភាពរបស់អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម។ ជា ស៊ុន ផ្ទាល់មានជំងឺប្រចាំកាយ ដោយសារកត្តាជីវភាព និង កង្វះព័ត៌មានទាក់ទងនឹងបញ្ហាសុខភាព ជំងឺប្រចាំរបស់គាត់មិនទាន់ជាសះស្បើយនៅឡើយ។ ស៊ុន...
ប្តីខ្ញុំធ្វើជាមេកង
(កំពង់ឆ្នាំង)៖ ពត ផា សាក្សីរស់ដែលបានរស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម សព្វថ្ងៃគាត់មានព្រះជន្ម ៧៩ ឆ្នាំ រស់នៅភូមិបុសមាស ឃុំពពេល ស្រុកបរិបូណ៍ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ ក្រុមអ្នកស្ម័គ្រចិត្តរបស់មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាបានធ្វើបទសម្ភាសន៍ជាមួយគាត់ផ្ទាល់ ពីដំណើរជីវិតនាសម័យខ្មែរក្រហមដែលបានកើតមានឡើងចំពោះគាត់។ គាត់បានរៀបរាប់ពីការងាររបស់ គាត់នាសម័យនោះ។ ដំបូងគាត់បានចាប់ផ្គើមការងារ ដែលគេហៅថា អ្នកសេដ្ឋកិច្ច ដែលតម្រូវឲ្យគាត់ដឹកជញ្ជូនស្រូវដាក់ជង្រុក ហាលស្រូវកើបស្រូវ កិនស្រូវ និងច្រកចូលការ៉ុង ដោយគ្មានពេលឈប់សម្រាក ក្នុងវត្តមួយដែលទុកជាឃ្លាំង។ ជួនកាលគាត់តម្រូវឲ្យធ្វើការដាំបាយ...
ជីវិតពោរពេញទៅដោយភាពជូរចត់
(កំពង់ឆ្នាំង)៖ ញឹក ឡូត អាយុ ៧៣ ឆ្នាំ ជាប្រជាកសិករ រស់នៅភូមិបុសមាស ឃុំពពេល ស្រុកបរិបូណ៍ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ជាអ្នករស់រានមានជីវិតក្រោមរបបខ្មែរក្រហម នឹងបានរួចផុតពីសេចក្តីស្លាប់ដោយសារការរត់គេចខ្លួនទៅប្រទេសថៃ។ នៅក្នុងវ័យ ១៩ឆ្នាំ ឡូត បានធ្វើការនៅទីរួមខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ខណៈពេលដែលខ្មែរក្រហមចូលមកគ្រប់គ្រងតំបន់នោះ។ ឡូត ព្រមទាំងក្រុមគ្រួសារត្រូវបានជម្លៀសចេញពីទីលំនៅស្ថាន។ ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់បានបែកបាក់គ្នានៅភូមិថ្នល់ គ្រាដែលគាត់ ត្រូវបានចូលធ្វើជាកងចល័ត ដែលតម្រូវឲ្យធ្វើស្រែ ដាំដំឡូង...
ខ្លោចផ្សាមកទល់សព្វថ្ងៃ
(កំពង់ឆ្នាំង)៖ ជួន ហៀក អាយុ ៦៦ ឆ្នាំ ជាប្រជាកសិករ ដែលរស់នៅភូមិបុសមាស ឃុំពពេល ស្រុកបរិបូណ៍ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ជាអ្នករស់រានមានជីវិតក្រោយរបបខ្មែរក្រហម។ ជីវិតគាត់បានរងទុកវេទនាយ៉ាងលំបាក។ របបនេះបានបន្សល់នូវភាពឈឺចាប់ ខ្លោចផ្សាមកទល់សព្វថ្ងៃ។ នៅក្នុងវ័យកំពុងត្រូវបានសិក្សា គាត់ត្រូវបានរបបនេះបង្ខំអោយធ្វើការទាំងថ្ងៃទាំងយប់ ដោយគ្មានការឈប់សម្រាក និងហូបចុកមិនគ្រប់គ្រាន់។ សកម្មភាពទាំងអស់នេះបានជះឥទ្ធិពលទៅលើសុខភាព ផ្លូវចិត្ត រាងកាយ ការព្រាត់ប្រាស់គ្រួសារ និងជីវភាពខ្វះខាត បន្ទាប់ពីរបបនេះត្រូវបានដួលរលំ។...
ជីវិតរសាត់អណ្តែតនៅសម័យសង្គ្រាម
(កំពង់ឆ្នាំង)៖ ថៃ ឡេង មានអាយុ ៧៥ ឆ្នាំ ដែលសព្វថ្ងៃគាត់កំពុងរស់នៅភូមិបុសមាស ឃុំពពេល ស្រុកបរិបូណ៍ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង បានរៀបរាប់ពីដំណើរជីវិតនាសម័យខ្មែរក្រហម។ គាត់ផ្ទាល់ត្រូវខំធ្វើការទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ ដូចជាទម្លាក់ថ្ម ជីកប្រឡាយ ដាំដំឡូង ស្ទូង ស្រូវ ច្រូតស្រូវ ដេរស្លឹក តាមការបញ្ជារបស់អង្គការ។ ជីវិតពេលសម័យសង្គ្រាម គាត់តូ្រវបានរសាត់អណ្តែត ពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ ខណៈពេលកងទ័ពវៀតណាមខិតជិតមកដល់ ពីដំណាក់ស្វាយ...

